Makaleler

EUROPASS” Dil Pasaportu

Avrupa Birliği (AB), bilindiği gibi Avrupa ülkeleri arasında ekonomik bir birlik oluşturmak için kurulmuş uluslararası bir örgüttür. Bu örgütün halen 29 üyesi bulunmaktadır. Avrupa Birliği’nin eğitim ve kültür politikalarını yürüten en önemli örgüt ise, Avrupa Konseyi’dir.

Türkiye, Avrupa Konseyi’ne 09.08.1949’da üye olan ilk ülkelerden biri olmuş ve bu nedenle kurucu üye statüsünde Konseyin tüm çalışmalarına kesintisiz katılmıştır.
Konseyin amacı, demokrasi ve insan haklarını korumak, Avrupa toplumunun karşılaştığı, ırkçılık, etnik ayırımcılık, çevrenin korunması ve organize suçlar gibi temel sorunlar için çözüm yolları bularak Avrupalı vatandaşların yaşam koşullarını iyileştirmek, farklı kültürlere sahip Avrupa vatandaşları arasında karşılıklı anlayışı geliştirmek ve tüm bireylere Avrupalılık kimliğini kazandırmaktır. Avrupa Birliği, Avrupa Konseyi’nde çalışma dilleri olarak kabul edilen İngilizce ve Fransızca’nın kullanımına karşın Birliğe tam üye ülkelerin tüm dillerinin kullanılmasını kabul etmiştir. Şu anda AB’ye üye 29 ülke bulunmakta ve Birlik toplantılarında 24 dilde simultane çeviri yapılmaktadır.
Avrupa Konseyi’nin, Avrupa’nın geleceği için belirlediği eğitim ve kültür politikaları içinde en ağırlıklı konu dil politikası olmaktadır. Bunu tarih eğitimi, demokratik vatandaşlık eğitimi ve bilgi iletişim teknolojileri konuları izlemektedir. Konsey, Avrupa’nın geleceği için “çok kültürlü, çok dilli” bir toplum yaratma anlayışını vazgeçilmez bir eğitim hedefi olarak belirlemiş ve bu hedefe ulaşma konusunda üye ülkeleri yönlendirmeye başlamıştır. Bu yönlendirmeyi ve çok dillilik bilincini yaymak için Avrupa Konseyi, 2001 yılını ‘Avrupa Diller Yılı’ olarak ilan etmiştir. Diller yılını ilan etmedeki temel amaç, Avrupa Konseyi’ne üye ülkelerin dil ve kültür miraslarına sahip çıkmaları ve bunu diğer Avrupa ülkeleriyle birlikte paylaşmalarıdır; bunun yanı sıra çok kültürlü, çok dilli Avrupalı olma bilincini yayarak birden çok dil öğrenmeyi teşvik etmektir. Bu yolla çok dil öğrenmenin farklı dil ve kültürel geçmişleri olan insanlar arasında hoşgörüyü arttıracağı ve bireylerin birbirlerini daha iyi anlamalarını sağlayacağı beklenmiştir.
Avrupa Birliği’ne üye ülkelerde yaşayan bireyler arasında yapılan bir araştırma sonucuna göre, öğrencilerin yüzde 89’u İngilizce, yüzde 32’si Fransızca, yüzde 18’i Almanca ve yüzde 8’i de İspanyolca’yı yabancı dil olarak öğrendiklerini söylemişlerdir. Aynı araştırmanın sonuçlarına göre bu ülkelerdeki bireylerin yarısından fazlası çok dilli olduğunu ifade etmiştir. (Council of Europe, 1998). Türkiye’de ise öğrencilerin yüzde 98’i İngilizce öğrenmekte, yüzde 1.2’si Almanca ve yüzde 0.8’i de Fransızca öğrenmektedir. Bu öğrencilerin büyük çoğunluğu birinci yabancı dili öğrenerek mezun olmakta, çok küçük bir bölümü ikinci yabancı dil öğrenmektedir. Avrupa Birliği’nin normlarına göre genç kuşak Avrupalıların en az üç dil bilerek yetişmeleri beklenmektedir. Bu amaçla, Avrupa Eğitim Komisyonu 1995 yılında yayınladığı ‘Öğrenen Topluma Doğru’ başlıklı bildirisinde Avrupa Birliği vatandaşlarının anadillerinin dışında en az iki Avrupa dilini yeter düzeyde bilmelerini ilke olarak benimsemiş ve bu konuda bireylere yardım edilmesi kararlaştırılmıştır. Başka bir anlatımla, çok dillilik ve çok kültürlülük bağlamı içerisinde her Avrupa vatandaşı, ilköğretimde birinci yabancı dili, ortaöğretimde ikinci yabancı dili ve üniversitede de üçüncü yabancı dili öğrenmesi gerektiğini vurgulamayı ve onları dil öğrenmeye teşvik etmeyi ilke olarak benimsenmiştir.

Avrupa Dil Pasaportu
Avrupa Diller Yılı’nı kutlama etkinlikleri nedeniyle Avrupa Konseyi, almış olduğu bir kararla Avrupa Dil Gelişim Dosyası uygulamasını tüm üye ülkelerde başlamasını ilke olarak kabul etmiştir. Polonya’nın Cracow kentinde yapılan Avrupa Eğitim Bakanları toplantısında tüm eğitim bakanları ülkelerinde Avrupa Dil Gelişimi Dosyası uygulamasına geçilmesini karar altına almışlardır. Bu bağlamda, 2001 – 2002 öğretim yılında başlayan bu proje, 2010 yılında, yerini “Europass Avrupa Dil Pasaportu” projesine devretmiş ve dil pasaportlarının elektronik ortamda hazırlanması ve kullanılması ilke olarak kabul edilmiştir. Bu projenin temel amacı, her Avrupa vatandaşının bir dil pasaportuna sahip olmasıdır. Bu pasaportu taşımaktaki temel amaç, Avrupa vatandaşlarının çok dilli yetiştirmelerini sağlamak ve onları çok dil öğrenmeye teşvik etmektir. Avrupa’da serbest dolaşım hakkını ve iş izni alabilmek için her Avrupa vatandaşının bu pasaportu yanında taşıması gerekli olacaktır. Başka bir anlatımla, normal pasaport yerine, dil pasaportu geçerli olacak ve dil pasaportunda o ülkenin dilini bildiğinizi belgelendirmeniz gerekecektir. Dil pasaportuyla iş ve oturma izni almak mümkün olacaktır. Günümüzde bazı Avrupa ülkelerine vize alabilmek için dil testlerinde başarılı olmak gerekmektedir. Dil pasaportunda belirlenen dil düzeyleri, başlangıç, orta ve ileri düzey olmak üzere üç aşamada ele alınmaktadır. Buna göre, A1, A2 başlangıç düzeyi, B1, B2 orta düzey, C1, C2 de ileri düzey olarak ele alınmaktadır. Bu şekilde dil öğrenimine Avrupa Konseyi tarafından yeni standartlar getirilmekte, her mesleğin standartları olduğu gibi dil öğretiminde de bu standartlar işe koşulmaktadır. Bireylerden bu standartlara ne kadar ulaştıklarını belgelendirmeleri istenmektedir. Dil yeterlilik alanları da dil öğrenmede dört temel dil becerleri olan dinleme, konuşma, okuma ve yazma becerilerine göre belirlenmektedir. Dil becerileri anlama bağlamında dinlediğini anlama ve okuduğunu anlama olmak üzere ikiye ayrılmakta; konuşma becerisi de karşılıklı konuşma ve sözlü anlatım olmak üzere ikiye ayrılmakta ve yazma becerisi de yazılı anlatım olmak üzere dil becerileri üç aşamada ele alınmaktadır. Dil öğrenme ve öğretme sürecindeki bu belirlemelere ek olarak değerlendirme boyutunda da bazı değişmeler söz konusu olmaktadır. Dil pasaportu uygulaması ile kendini değerlendirme (self-assessment) kavramı gündeme gelmektedir. Bu değerlendirme yaklaşımı ile birey kendini ve dil gelişim sürecini sürekli değerlendirme imkanı bulabilmektedir.

Sonuç
Her şeyden önce bu uygulama, Avrupa dillerini öğrenmeyi ön plana çıkarmaktadır. Bu süreç, yaşam boyu devam edecek ve bireyler ihtiyaç duyduğu her yaşta bir Avrupa dilini öğrenebilecektir. Avrupa ülkesinde iş bulan kişiler işverene bu pasaportu gösterdikleri takdirde o ülkede çalışma olanağına kavuşmuş olacaktır. Bunun yanı sıra, bireylerin bildikleri diller ve düzeyleri dil pasaportunda belirtilmiş olacaktır. Türkiye’de kalmak isteyen yabancılardan da aynı şekilde dil pasaportu taşımaları ve Türkçe bildiklerini belgelendirmeleri istenecektir. Avrupa Birliğine üye ülkeler için geçerli standartlar ve uygulamalar, Birliğe aday ülkeler için de aynı şekilde uygulanacaktır. İşte o zamandır ki Türkçe’nin yabancı dil olarak öğretimi Avrupa vatandaşları arasında daha da önemli olacaktır. Yıllardır uygulanmakta olan dilin kurallarını yani grameri öğretmekten çok dil becerilerinin öğretimine ağırlık veren bir yaklaşım önem kazanmaktadır. Öğrenci başarısını ölçerken de gramer testleri yerine dört temel dil becerilerini (dinleme-konuşma-okuma-yazma) ölçen testlerin uygulaması giderek önem kazanacak ve yabancı dil eğitimin niteliğini kontrol etme açısından da önemli değişiklikler olacaktır.

Önerile
1. Yabancı dil öğrenmenin yaşam boyu bir öğrenme süreci olduğu ve herkesin her yaşta arzu ettiği taktirde birden çok dil öğrenebileceği vurgulanmalıdır. Özellikle, Avrupa ile bütünleşme sürecinde bunun bir gereklilik olacağı şimdiden kabul edilmelidir. Bu nedenle, yetişkinler eğitimine de giderek önem verilmeli, ayrıca kendi kendine öğrenme ve internetten öğrenme yolu teşvik edilmelidir. Yabancı dil öğreten özel dershaneler de dil pasaportundaki düzeylere uygun kurslar açmalıdır. Özel okullarımız da yabancı dil öğretiminde Avrupa standartlarına uygun bir yol izleyerek mezunlarını B2 ya da C1 düzeyine ulaşacak şekilde yetiştirmeyi bir hedef olarak ortaya koymalıdır.
2. Avrupa dillerinin öğretimine daha çok yer verilmeli ve dil düzeylerini belgelemek ve bu belgeyi kişilerin beraberinde rahatça taşıyabilmesi için elektronik dil pasaportu uygulamasına kısa sürede geçilmelidir.
3. Elektronik dil pasaportu için yabancı dil düzeylerini belirleme testleri, uluslararası geçerliliği olan kuruluşlar tarafından yapılmalı ve verilen belgelerin iş yerlerinde ve eğitim kurumlarında geçerliliği olmalıdır. Ancak, Türk Milli Eğitim sisteminde ilk ve orta öğretim kurumlarında 16 milyon öğrencinin yabancı dil sınavı, MEB tarafından yapılmalıdır. Yükseköğretim kurumlarındaki öğrenciler ile yetişkinlerin sınavları da ÖSYM tarafından yapılmalıdır.
4. Avrupa’yla bütünleşme sürecinde Türkiye’ye ve Türkçe’ye olan ilgi giderek artmaktadır. Türkçe’yi sadece Avrupa’da yaşayan Türk kökenli kişiler değil, Türkiye’de çalışmak isteyen, Türkiye’ye ilgi duyan herkes öğrenmek istemektedir. Bu amaçla, Avrupa Konseyi Yaşayan Diller Bölümü’nün geliştirdiği dil öğretiminde ortak ölçütler yaklaşımı temele alınmalı, Türkçe öğretimi ders kitapları ve düzey belirleme sınavları bu ölçütlere göre hazırlanmalıdır. Bu çalışmalar, Milli Eğitim Bakanlığı, Üniversiteler, Türk Dil Kurumu ve Yunus Emre Türk Kültür Merkezi ile işbirliği içinde yürütülmelidir.

Kaynak : http://www.hurriyetegitim.com/haberler/07.01.2011/prof-dr-ozcan-demirel-hacettepe-universitesi-egitim.aspx

Hakemli Dergilerde Yayınlanan Makaleler

• “Öz-düzenleyici öğrenme becerilerinin akademik başarı ile ilişkisi: Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi örneği” (The relationship between self-regulated learning skills and achievement: A case from Hacettepe Universiy Medical School) Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (H. U. Journal of Education), Ankara: 2010, Sayı, 38, ss: 279-291 (S.Turan ile)
• “Diller için Avrupa Ortak Başvuru Metni’nin Konuşma Becerisinin Gelişiminde Kullanılması ( The Use of the Common European Framework of Reference for Languages on Developing the Speaking Skills) Eğitim ve Bilim (Education and Science), Ankara: 2010, 35, Sayı, 156, ss. 190 – 204. (K. İşisağ ile) “Metacognitive awareness and self-regulated skills of medical students in different medical curricula”. Medical Teacher. An international journal of educationin the health sciences. 2009, 31:10, e477-e483 (S. Turan ve İ.Sayek ile)
• “Probleme dayalı öğrenmeye ilişkin tutum ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması”. (The reliability and validity of the attitude scale towards problem based learning.) Eğitim ve Bilim (Education and Science), Ankara: 2009, 34, Sayı, 152, ss. 15-28. (S. Turan ile)
• “Türkiye’de ‘Eğitim ve Değişim’ Sürecinde Program Geliştirme Çalışmalarının Yeri” Ölümünün 80. Yıldönümünde Mustafa Necati ve Cumhuriyet Eğitim Devrimi Sempozyumu, İzmir, 2-3 Ocak 2009, 52-59
• “BASOPED After ten years: Past and future from the Turkish point of view” International Conference on “The Balkan Society for Pedagogy and Education (1997-2007) Past and Future, Kyriakidis Brothers s.a. Publishing House, Thessaloniki, Greece, 2008 pp. 45- 50.5.
• Contribution to the Student Achievement of Using Different Teaching Methods in the Fourth Science and Technology Course in Primary Education” World Applied Sciences Journal.4 (1):000.000/2008, © IDOSI Publication, 2008, 37- 43 (B. Arslan ile)
• Changing Roles of Faculties of Education in Turkey and in Europe” Balkan Society for Pedagogy and Education, Kyriakidis Brothers s.a. Publishing House, Thessaloniki, Greece, 2008, pp: 73-82 (M. Aksu ile
• “European Unification Impact on Primary Curricula in Turkey” Balkan Society for Pedagogy and Education, Kyriakidis Brothers s.a. Publishing House, Thessaloniki, Greece, 2008 pp. 187-193. ( M. Demirel ile)
• “Çoklu Zeka Kuramı ile Disiplinlerarası Yaklaşımı Temel Alan Uygulamalara İlişkin Öğretmen-Öğrenci Görüşleri” Eğitim ve Bilim. Ankara: 2008, 33, Sayı 147, ss. 14-25 ( İ. Tuncel, C.Demirhan ve K. Demir ile)
• “Teacher Self-Efficacy Belief Scale” Social Behavior and Personality: An International Journal.Vol. 35(5), 2007, 349-358 (E.Erdem ile)
• “The Role of Values Education in High School History Curriculum Relevant to Educational Standards in European Union”. Balkan Society for Pedagogy and Education, Kyriakidis Brothers s.a. Publishing House, Thessaloniki, Greece, 2007 pp. 371-378. (E. Erdem ve N. Köksal ile)
• “Türkiye’nin Öğretmen Yetiştirme Düzeni.” Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi ve Azerbaycan Devlet Pedagoji Üniversitesi, Uluslararası Öğretmen Yetiştirme Politikaları ve Sorunları Konferansı, 12-14 Haziran 2007, Bakü, Azarbeycan, pp. 44-48
• “Türkiye’de Öğretmen Yeterlikleri” Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi ve Azerbaycan Devlet Pedagoji Üniversitesi, Uluslararası Öğretmen Yetiştirme Politikaları ve Sorunları Konferansı, 12-14 Haziran 2007, Bakü, Azarbeycan, pp.365-369 (E.Erdem ile )
• “İlköğretim 5. Sınıf Sosyal Bilgiler Dersi Programının Değerlendirilmesi” Ankara: Milli Eğitim Dergisi, 2007, 36, Sayı 175, ss. 198-209 (A.Arslan ile)
• “Basamaklı Öğretim Programının Süreç ve Ürün Açısından Değerlendirilmesi” Ankara: Milli Eğitim Dergisi. 2006, 35, Sayı 172, ss.71-90 (Ortak yazarlı)
• “Education in Turkey: Modern and Contemporary” Globalization, Modernization and Education in Muslim Countries. In Education: Emerging Goals in the New Millennium (Editor, Rukhsana Zia) New York, Nova Science Publishers, Inc. 2006 pp:273-287
• “Adult Education in Turkey” Life- Long Learning in the Balkans. Balkan Society for Pedagogy and Education, Kyriakidis Brothers s.a. Publishing House, Thessaloniki, Greece, 2006 pp. 155-167. (C. Celep ile)
• “A Proposed Curriculum Design on Civics Education for the Balkan Countries through Distance Learning” Life- Long Learning in the Balkans. Balkan Society for Pedagogy and Education, Kyriakidis Brothers s.a. Publishing House, Thessaloniki, Greece, 2006 pp. 733-744. (B. Yurdakul ile)
• “Analyzing the Endeavors for Quality in the Turkish Educational System” Quality in Education in the Balkans. Balkan Society for Pedagogy and Education, Kyriakidis Brothers s.a. Publishing House, Thessaloniki, Greece, 2005 pp. 91-100. (İ. Erdoğan ile)
• “Çoklu Zeka Kuramına İlişkin Öğretmen Görüşleri” XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi, 28-30 Eylül 2005, Denizli, Kongre Kitabı Cilt 1: 984-988 (E. Erdem ile)
• Okuduğunu anlama becerilerine ilişkin standartlara ulaşmada etkin öğrenmenin erişiye ve tutuma etkisi” XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi, 28-30 Eylül 2005, Denizli, Kongre Kitabı, Cilt 2: 17-19 (Ortak yazarlı)
• “Avrupa Konseyi Dil Projesi ve Türkiye Uygulaması” Ankara: Milli Eğitim Dergisi. 2005, 33, Sayı 167, ss.71-8222.
• “Tıp Eğitiminde Etkileşimli Yöntem ve Teknikler” Ankara: H.Ü. Türk Nöroşirürji Derneği Bülten. 8, Temmuz 2005, ss: 65-71 23.
• “Proje Tabanlı Öğrenmenin Öğrenci Başarısına Etkisi” Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2005, ss:48-61 ( Canay Demirhan ile)
• “Öğretmen Adaylarının Öğrenci Merkezli Öğretimi Planlama Becerilerini Geliştirme Üzerine Bir Araştırma” Ankara: H.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi. 26, 2004, ss: 188-195 (G. Ünver ile)

• “Avrupa Birliği ile Bütünleşme Bağlamında Türkiye’de Yabancı Dil Öğretimi” Dil, Kültür ve Çağdaşlaşma. Ankara: Hacettepe Üniversitesi, Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Enstitüsü, 2003 ss:239-249
• “Avrupa Birliğinin Dil Politikası ve Türkiye” Ankara: Littera, 2003, Cilt 12, ss: 249-258
• “Program Geliştirmede Yapılandımacı Yaklaşımın Yeri” Ankara: H.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi. 23, 2002, ss: 81-88 (E.Erdem ile)
• “Yabancı Dil Eğitiminde Öğrenen Özerkliği” Ankara: Milli Eğitim Dergisi. 2002, 155-156 ss.76-88 (İ.H. Mirici ile)
• “Öğretimde İçerik ve Düzenlenmesi” Öğretimde Planlama ve Değerlendirme Eskişehir, Anadolu Üniversitesi Yayınları, 2001, 274 ss:45-58
• “Öğretimde Yeni Yaklaşımlar ” Öğretimde Planlama ve Değerlendirme Eskişehir, Anadolu Üniversitesi Yayınları, 2001, 274 ss:123-142.
• “Teacher Education in the Turkish Educational System” Teacher Education in the Balkan Countries. Balkan Society for Pedagogy and Education, Kyriakidis Brothers s.a. Publishing House, Thessaloniki, Greece, 2001 pp. 131-136. (İ. Erdoğan ile)
• “Sağlık Eğitiminde Davranış Değiştirme Boyutu” Ulusal İş Sağlığı ve İş Yeri Hekimliği Toplantısı, Bursa, 27-29 Nisan 2001, ss:122-126.
• “Educational System in Turkey” Educational Systems of Balkan Countries: issues and trends“ Balkan Society for Pedagogy and Education, Kyriakidis Brothers s.a. Publishing House, Thessaloniki, Greece, 2000 pp. 189-210. (İ. Erdoğan ile)
• “Etkin Öğrenme Yaklaşımının Öğrenci Başarısına Etkisi” VIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi. Karadeniz Teknik Üniversitesi Eğitim Fakültesi 1-3 Eylül 1999 Trabzon: Ağustos 2000 ss: 1-13 (Ortak yazarlı)
• 21. Yüzyıla Girerken Türkiye’de Öğretmen Nitelikleri” Cumhuriyet’in Yetmişbeşinci Yılında Öğretmen Yetiştirme. Milli Eğitim Bakanlığı Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel Müdürlüğü. Milli Eğitim Basımevi, Ankara: 1999 ss:147 – 159
• “Eğitimde Program Geliştirme” Cumhuriyet Döneminde Eğitim II. Milli Eğitim Bakanlığı Talim – Terbiye Kurulu Başkanlığı. Milli Eğitim Basımevi, Ankara: 1999 ss:53-62
• “Suggested ESP Reading Programme for Preparatory Classes of English-medium Engineering Faculties: A Case Study”, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Dergisi. 1999, Sayı 16-17, s.81-88, Ankara: (İ.H. Mirici ile )
• “Açık İlköğretim Okulunun Medya ve Materyal Gereksinimi” Kara Kuvvetleri Eğitim ve Doktrin Komutanlığı, Birinci Uzaktan Eğitim Sempozyumu. Ankara: 15-16 Kasım 1999 ss: 63 – 68 (Z.Kaya ile)
• “Türk Eğitim Sisteminde Öğretim Programlarının Geliştirilmesinde Bilimsel Yaklaşım ve 2000’li Yıllar İçin Öneriler” Eğitimde Yansımalar: V 21. Yüzyılın Eşiğinde Türk Eğitim Sistemi Ulusal Sempozyumu. 25-27 Kasım 1999. ss. 328 – 335
• “Çoklu Zeka Kuramı ve Düşünme Becerileri ile İlköğretim 4. Sınıf Türkçe Dersinde Tümleşik Becerilerin Geliştirilmesi” Dil Dergisi. Sayı 80, 19-31 Haziran 1999 (S. Şahinel ile)
• “Öğretmenlik Uygulaması Dersinin Gazi Üniversitesi Mesleki Eğitim Fakültesi Öğrencileri Üzerine Etkisi”, Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi (Özel Sayı) 10, 27-36, 1999
• “Developing Integrated Skills Through Multiple Intelligences in EFL Classrooms” The Fifth EFL Skills Conference Proceedings. The American University in Cairo, Egypt Dec. 8-10,1998. pp 48-55.
• “Integrated Skills in ESP Writing” The Fifth EFL Skills Conference Proceedings. The American University in Cairo, Egypt. 1998. pp 73-76. (İ.H. Mirici ile)
• “İlköğretimde Çoklu Zeka Kuramının Uygulanması” VII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi. Selcuk Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları Cilt 1, ss.531-546, Konya 1998 (ortak yazarlı)
• ” Türkiye’de Ortaöğretimin Yeniden Yapılanması” Nasıl Bir Eğitim Sistemi. Bilsa, Eğitim Sempozyumu 10 – 12 Nisan 1997, İzmir. ss: 225-233 • “Birleştirilmiş Sınıflarda Türkçe Öğretimi” Ana Dili Dergisi, Sayı:2, Ağustos 1996. ss:5-12 (Dr. M. Demirel ile)
• ” Eğitimde Yeni Arayışlar” Yeni Türkiye. Eğitim Özel Sayısı. Ankara,VII., 47 – 52, 1996
• “Muhasebe Eğitiminde Program Geliştirmenin Temel İlkeleri” Türkiye XIV. Muhasebe Eğitimi Sempozyumu. Muhasebe Eğitiminde Yeni Boyutlar. Kemer/Antalya 31 Ekim – 4 Kasım 1995, ss.141-151

• “The Effects of Cooperative Learning and Token Economy Strategy on Student Achievement.” Eğitim ve Bilim. Ankara: 20, 6-14, Nisan,1996 ( İ. Oktar ile)
• “A Model For Developing Teacher Education Curricula In Turkey ” Ankara: H.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi. (11) 91-97, 1995
• “A New Approach to Curriculum Development in Teacher Education in Turkey” Teacher Training For The Twenty First Century. Dokuz Eylül Universıty, Buca Faculty of Education İzmir, Turkey. 1995 pp. 171-176 (with Dr. Sands)
• Eğitim Bilimleri Bölümü Doktora Programlarına İlişkin Görüşler” I. Eğitim Bilimleri Kongresi.Kuram-Uygulama-Araştırma. Adana, Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi, 28-30 Nisan 1994. Cilt 1, ss: 120 -129
• “Education And Changing Social Realities in Turkey” Comparative and International Education Society Conference. Pittsburgh, USA. March 14 -17,1991 (ERIC, Clearinghouse, Doc. ID: ED341624, 1992)
• “İlköğretim Okullarında Türkçe Öğretimi ve Sorunları” Ankara: H.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi. 1 (8): 31-40, 1992
• “A Curriculum Model for Teacher Education in Europe”. Amsterdam: New Prospects for Teacher Education in Europe II. pp 31 – 40, 1992
• “A Model Approach To Training ELT Teachers” Ankara: Tradition and Innovation. ELT and Teacher Training in the 1990s. Vol.2 35- 46, 1992 • “Türkiye’de Program Geliştirme Uygulamaları” Ankara: H.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi. 1 (7): 27-43, 1992 58.
• ” Türkiye’de Yabancı Dil Öğretmeni yetiştirmede Karşılaşılan Güçlükler” Ankara: H.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi. 1 (6): 25-39, 1991
• “Yabancı Dil Öğretmenlerin Yeterlikleri”. Ankara: H.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi .1 ( 5. ve 6.) 1989 – 1990. 60.
• “Özel Okullarda Yabancı Dil Öğretimi ve Sorunları” Ankara: Eğitim ve Bilim. 12,65:28-29, Temmuz 1987
• “Türkiye’deki Kıbrıslı Yükseköğrenim Gençliğinin Sorunları”. Ankara: Eğitim ve Bilim. 11,62:16-30, Ekim 1986 62.
• “Anatolian High Schools and Their Contributions to the Turkish Educational System” Ankara: Eğitim Fakültesi Dergisi. 1 (1): 27- 34, 1986
• “Teaching Reading Skills”.English Language Teaching Center. Ardıç Publications, Vol. 2, Number 2, Feb. 1986
• “Teaching Listening Comprehension Skills” English Language Teaching Center. Ardıç Publications, Vol. 1, Number 2, Feb. 1985
• “Orta Eğitimde Yabancı Dil Öğretim Programlarının Değerlendirilmesi” (Tez Özeti). Öğretmen Dünyası, Ankara: 5,54: 11-13. 1984
• “Yabancı Dil Öğretiminde Ölçme ve Değerlendirme” Yabancı Dil Öğretimi ve Sorunları: Ankara: Türk Eğitim Derneği yayınları, 1983 .(159-190)
• ” Yabancı Dil Öğretiminde Çağdaş İlke ve Yöntemler” Milli Eğitim Dergisi. Sayı 60, 1983 68.
• “Lise Öğrencilerinin İngilizce Başarıları” Çağdaş Eğitim: 8,44-75 28-30 Ocak, Şubat 1983
• “Türkiye’de yabancı Dil Öğretimi” Çağdaş Eğitim: 5.44: 12-15 Nisan 1980
• “Üniversitelerde Yabancı Dil Öğretimi” Eğitim ve Bilim. 4,21: 17- 21 Eylül 1979
• “Yabancı Dil Öğretiminde Bireysel Öğretim” Genel Dilbilim Dergisi: 1, 3-4: 96-101. Şubat 1979
• “Yabancı Dil Öğretimi ve Tam Öğrenme” Eğitim ve Bilim. 3, 14: 46 -50 Temmuz 1978
• “II. Dünya Eğitim Konferansının Ardından” Eğitim ve Bilim. 2, 11: 30-34: Ocak 1978